Ciąg dalszy...Płyta czy drewno...? Co jest lepsze?

Płyty pilśniowe

Płyta meblowa (wiórowa) ma jeszcze jedną wadę, o której nie napisałem w pierwszej części tego tematu. Ze względu na stosunkowo gruby wiór nie można na jej powierzchni  wykonywać dekoracyjnych frezów. Wióry nierówno wyrywają się. Wykończenie takie byłoby bardzo nieestetyczne i trudne do oklejenia. Płyta wiórowa w meblach na swojej powierzchni będzie zawsze gładka.

Co jeśli chcemy uzyskać coś, co będzie kosztowało podobnie lub trochę więcej niż płyta wiórowa a jednocześnie będzie bardziej przypominało elementy drewniane (frezowana powierzchnia, zaokrąglenia, ryflowania itd.).

Fot.1 i 2 Elementy meblowe frezowane i kształtowane. Tego typu operacje możliwe są jedynie w elementach drewnianych lub w MDF.

Fot.3 Fragment frontu meblowego wykonanego z MDF. Widoczne głębokie frezowanie ozdobne.

W takim przypadku najlepszą odpowiedzią będzie zastosowanie płyty MDF (Medium Density Fibreboard), czyli płyty pilśniowej średniej gęstości. 

Fot.4 Surowa płyta MDF (płyta pilśniowa średniej gęstości).

Fot.5 Płyty MDF oklejone różnymi materiałami. Od dołu: surowa płyta MDF, trzy fronty w folii PCV, lakierowany MDF, dwa przecięte fronty z matą akrylową (widoczny na krawędziach MDF).

Można założyć, że jeśli są płyty pilśniowe średniej gęstości to z pewnością są też niskiej i wysokiej. To prawda. Fronty meblowe, te które posiadają zaokrąglenia, ryflowania i frezowania, wykonane są z płyty MDF.

Fot.6 Płyty MDF różnie wykończone (od dołu: niewykończona, oraz trzy fronty w folii PCV)

Płyty LDF (Low Density Fibreboard) mają zastosowanie głównie w budownictwie. Z naszego punktu widzenia są one nieistotne.

HDF (High Density Fibreboard), to również płyta pilśniowa ale o wysokiej gęstości. Tę płytę często znajdujemy na plecach naszych mebli skrzyniowych, w dnach szuflad, pojemników na pościel, jako wzmocnienia konstrukcyjne w meblach tapicerowanych. 

Fot.7 Surowa płyta HDF

Fot.8 i 9 Dno szuflady. Płyta HDF imitująca sklejkę, pokazana z obu stron. Z jednej strony olejowany fornir bukowy, z drugiej dębowy. 

Fot.10 Plecy mebla wykonane z płyty HDF. W tym przypadku zewnętrzna strona płyty HDF jest niewykończona.

Fot.11 Skrzynka wykonana z oklejonej papierem płyty HDF, imitująca skrzynkę drewnianą.

Płyta HDF jest stosowana zamiennie z płytą, którą my potocznie nazywamy pilśniową (to kwestia tylko nazewnictwa, jedna i druga jest płytą pilśniową).

Różni się ona od płyty HDF tym, że jedna z jej powierzchni jest chropowata i nie można jej okleinować. Wynika to z mokrej technologii wytwarzania tych płyt. Płyta HDF oraz płyta pilśniowa mają niewielkie grubości, to również wynik technologii ich wytwarzania.

Fot.12 Płyty pilśniowe z jednej strony są wykończone np. laminatem, z drugiej strony posiadają chropowatą powierzchnię, której nie można okleinować.

Fot.13 Zewnętrzna, chropowata strona płyty pilśniowej.

Fot.14 Dno pojemnika na pościel w meblu tapicerowanym, wykonane z płyty pilśniowej.

 Niezależnie, czy mamy do czynienia z płytami MDF, HDF, czy też płytami nazywanymi pilśniowymi, wszystkie one, podobnie jak płyty wiórowe, są nieodporne na wilgoć.

Płyty pilśniowe również powstają z wiórów. Wióry te jednak są spilśniane na mokro (płyta pilśniowa) lub na sucho (MDF i HDF), po czym są klejone i prasowane w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem.

Stąd bierze się jednorodna struktura, która  pozwala na frezowanie powierzchni MDF oraz daje lepsze rezultaty, gdy mocujemy wkręty, zawiasy, okucia itp. Wkręty zwyczajnie mają się czego trzymać.

Trzeba pamiętać, że płyty te są cięższe od płyty wiórowej. MDF ma gęstość dochodzącą do 850 kg/m³ a HDF nawet wyższą.  Jest to jeden z powodów wyższej ceny mebli wykonanych z płyty MDF w stosunku do mebli wytwarzanych z płyty wiórowej. Wyższa waga oznacza wyższe koszty transportu.

Wyobraźmy sobie blat stolika kawowego o wymiarach 120 cm x 120 cm , wykonanego z litego drewna (np. buku albo dębu) lub z płyty wiórowej, lub pilśniowej, którego grubość ma 20 cm. Sam blat ważyłby około 200 kg (1,2x1,2x0,2 m= 0,288m³  x 700 kg= 201,6 kg) .Pojawiłby się problem z transportem oraz z wniesieniem takiego mebla do domu. 

Aby poradzić sobie z tym problemem, stosujemy płytę komórkową. Jest to rodzaj "pudełka" zbudowanego z płyty pilśniowej lub wiórowej, wypełnionego powietrzem lub tekturą. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie dużych grubości, przy zachowaniu niskiej wagi.

Fot.15 Półka o grubości 3,8 cm, wykonana z płyty komórkowej, zbudowanej z laminowanej płyty HDF.

Fot.16 Widok półki wykonanej z płyty komórkowej od tyłu. Widzimy krawędzie płyt pilśniowych. Wewnątrz półki znajdują się wzmocnienia, które umożliwiają mocowanie jej do ściany. Pozostałe przestrzenie są puste.

Następnym razem zastanowimy się, czym najczęściej są wykończone powierzchnie płyt wiórowych oraz płyt pilśniowych w naszych meblach i jakie ma to dla nas, użytkowników, znaczenie.