Z drewna, czy z płyty? Które meble są lepsze?

Jak zwykle pytanie jest prowokujące. Nie da się też w prosty sposób na nie odpowiedzieć. Dlaczego? Dlatego, że (na szczęście) nasze potrzeby są różne.  Co ważne dla jednych z nas, dla innych nie będzie miało żadnego znaczenia i odwrotnie.

Fot.1 Meble wykonane z płyty meblowej (wiórowej).

Fot.2  Meble wykonane z drewna dębowego olejowanego (zdjęcie ze strony www.dekortmeble.pl)

Fot.3 Płyta wiórowa fornirowana olejowana olejem z barwnikiem.   

 

Fot.4 Płyta wiórowa laminowana ( w krawędzi widoczne są trzy warstwy o różnej gęstości wióra).

Fot.5  Elementy drewniane (dolna deska: lite listwy fornirowane obłogiem, deska górna wykonana z jednego kawałka drewna)

Może myślisz sobie w tej chwili, że to jakieś bzdury. Drewno jest ciepłe w dotyku, ma niepowtarzalny rysunek, jest naturalne itd.  Jednak, drewno jest również najdroższym materiałem, reaguje na zmiany wilgotności a więc i temperatury, może się paczyć, może popękać, może się różnić odcieniem przy ułożeniu elementów z usłojeniem w różnych kierunkach, posiada sęki i błyszcze, wymaga pielęgnacji, dbałości i czasem umiejętności majsterkowania.

Fot.6 Pęknięty plaster drewniany. Pęknięcie może powstać podczas suszenia drewna.

 Fot.7 Sęki na podłodze sosnowej.

Fot.8 Listwy przeciwprężne oraz nacięcia na odwrocie frontów z litego drewna. Mają one zapobiegać wypaczaniu się frontów.

Fot.9 Wrażenie różnicy w odcieniach elementów drewnianych. Złudzenie powstaje wskutek różnicy w ułożeniu rysunku drewna w poziomie i w pionie. Inaczej odbija się światło.

Fot.10 Błyszcze na elementach drewnianych. Przypominają kreski, paski, plamki (naturalna cecha drewna np. dębowego, wynikająca z przecięcia promieni rdzeniowych).

Jeśli kochasz naturę, nie będziesz się zastanawiać ale jeśli szukasz czegoś, co się nie porysuje, co można bez żalu wymienić po dwóch-czterech latach (takie rozwiązanie powinno być tanie), czegoś co może z powodzeniem stać na elektrycznie podgrzewanej podłodze, pomyśl o płytach drewnopochodnych.

Oczywiście mogą one być różnie wykończone. Zacznijmy jednak od początku. Najpierw materiały a potem ich wykończenia.

Płyta meblowa (wiórowa).

Miłościwie panującą nam królową materiałów meblowych, wszechobecną i wszędzie mile widzianą jest PŁYTA WIÓROWA, czasami zwana (ja również lubię to określenie) płytą meblową.

Fot.11 Surowa płyta wiórowa.

Płytę wiórową pozyskujemy z wiórów, które pochodzą z odpadów drewnianych oraz wprost z przetwarzanego drewna, najczęściej sosnowego. Drewno jest rozdrabniane na wiór. Wióry są odpowiednio pokrywane klejem, układane na odpowiednią grubość a następnie prasowane. Ważna jest tu temperatura oraz ciśnienie.

Fot.12 Kadr z filmu firmy Kronopol, dostępnego na youtube.com. Drewno zwożone do przetworzenia na wióry.

Fot.13 Kadr z filmu firmy Kronopol o produkcji płyt wiórowych, dostępnego na youtube.com. Stosy wiórów, z których powstaną płyty wiórowe.

Fot.14 Kadr z filmu firmy Kronopol o produkcji płyt wiórowych, dostępnego na youtube.com. Formowanie i ustalanie grubości płyt poprzez prasowanie pokrytych klejem wiórów.

Płytę tę nazywamy trójwarstwową, ponieważ zewnętrzne warstwy posiadają drobny wiór a wewnątrz znajduje się wiór grubszy. Ta wielowarstwowość nie jest bez znaczenia. Drobny wiór łatwiej jest szlifować a przecież będziemy płytę wykańczać jakimś rodzajem folii, forniru  lub laminatu. 

 Fot.15 Warstwy w płycie wiórowej.

 Fot.16 Różnie wykończone płyty wiórowe (od góry: surowa, fornir olejowany, fornir lakierowany, laminat).

Potrzebujemy do tego gładkiej powierzchni. Również wkręty, jako łączniki, lepiej trzymają się gęstej struktury, niż luźnego wióra. To dlatego po wyrwaniu wkrętów razem z zewnętrzną warstwą płyty, nie jesteśmy w stanie wkręcić  ich ponownie. One po prostu nie mają się czego trzymać.

Płytę meblową spotkamy wszędzie: w korpusach mebli, we frontach, przegrodach pionowych i poziomych, półkach, w skrzynkach szuflad, w czołach mebli, na plecach i dnach szuflad… Wszędzie możemy zastosować płytę meblową. Jest tania i można wykończyć ją na wiele sposobów.

Fot.17 Płyta wiórowa wykorzystana w wieńcach, pólkach oraz frontach mebli kuchennych.

Fot.18 Płyta wiórowa wykorzystana do produkcji skrzynek oraz czół szuflad.

Fot.19 Płyta wiórowa wykorzystana do produkcji blatów kuchennych.

Do wad możemy zaliczyć, przede wszystkim, brak odporności na wodę i wilgoć oraz słabsze i mniej trwałe mocowania wkrętów i okuć. Płyta meblowa nie jest też lekka. Jeśli zbudujemy z niej sześcian o krawędziach mierzących 1 metr x 1 metr x 1 metr (czyli metr sześcienny płyty), to waga jego będzie wynosiła około 700 kg, podobnie lub nawet więcej niż drewno dębowe lub bukowe.

Fot.20 Na zdjęciu płyta wiórowa pokryta folią finish (papierem dekoracyjnym). Rozlana na blacie woda przedostała się przez papier do płyty, powodując jej spuchnięcie. Efekt widoczny na zdjęciu w postaci "skórki pomarańczy". Niestety jest to nieodwracalne.

Komentarze klientów podnoszących meble typu „ten mebel musi być wykonany z drewna, bo jest ciężki” nie zawsze są prawdziwe. Dąb przy wilgotności 15% waży około 700 kg/m³ , buk 730 kg/m³, sosna tylko 550. Krótko mówiąc, im więcej płyty meblowej w meblu, tym większy jego ciężar.

Przykładowe wartości niektórych drzew przy wilgotności ok. 15%:

• Brzoza 1 kubik to 650 kg
• Buk 1 kubik to 730 kg
• Dąb 1 kubik to 710 kg
• Grab 1 kubik to 830 kg
• Jodła 1 kubik to 450 kg
• Modrzew 1 kubik to 690 kg
• Olcha 1 kubik to 530 kg
• Osika 1 kubik to 440 kg
• Sosna 1 kubik to 550 kg
• Świerk 1 kubik to 470 kg

Tabela 1 Gęstości niektórych gatunków drewna. Źródło: http://iletowazy.pl/materialy/1m3-kubik-drzewa/

cdn...